Bouwman / Uilenbroek

Untitled (Everlast#1)

Rob Bouwman en Vincent Uilenbroek zijn voor de tentoonstelling NO/TIME in de Willem Twee Kunstruimte in Den Bosch een samenwerking aangegaan. Dit deden zij eerder in 2014 tijdens de tentoonstelling ‘Zonder Pardon’ bij het kunstinitiatief Horizonverticaal in Haarlem.

Beiden hanteren een eigen werkwijze die ze verwerken tot één beeld. Het werk van Rob Bouwman komt voort vanuit een contextueel, beeldend en verf-technisch onderzoek naar kleur, vorm en verschijning. Zijn kunstenaarschap draait om het beheersen en in context zetten van zijn beeldtaal en zijn werk kan worden gezien als interpretatieve benadering ten opzichte van de moderne schilderkunst. Bij Vincent Uilenbroek draait alles om beeld en nabeeld. Een proces van het inzetten van een handeling die vorm creëert en restvorm. Hij draait de hiërarchie om. Het lijken verlaten beelden, zogenaamde geestbeelden die onbewust op je netvlies blijven hangen. Door deze samenwerking werden beide kunstenaars voortdurend gedwongen nieuwe en andere keuzes te maken. Dit levert naast enkele overeenkomsten ook veel contrasten op in het uiteindelijke beeld.

De titel ‘Everlast’ is een afkorting van everlasting of altijd voortdurend. Het werk is complex van opbouw en bestaat uit veel op elkaar gestapelde beeldelementen. Een combinatie van schilderen en zeefdrukken met verschillende soorten pigmenten en inkten.

———

Rob Bouwman en Vincent Uilenbroek zijn een kunstenaarsduo die werken vanuit een gemeenschappelijke interesse in beeld, proces en handeling.

Het werk van Bouwman komt voort vanuit een contextueel, beeldend en verf-technisch onderzoek naar kleur, vorm en verschijning. Zijn kunstenaarschap draait om het beheersen en in context zetten van zijn beeldtaal en zijn werk kan worden gezien als interpretatieve benadering ten opzichte van de moderne schilderkunst. Bij Vincent Uilenbroek draait alles om de restvormen die hij laat ontstaan. Een proces van het inzetten van een handeling die vorm creëert om deze vervolgens weer deels weg te halen. Het lijken verlaten beelden, zogenaamde geestbeelden die onbewust op je netvlies blijven hangen. Door deze samenwerking werden beide kunstenaars voortdurend gedwongen nieuwe en andere keuzes te maken. Dit levert naast enkele overeenkomsten ook veel contrasten op in het uiteindelijke beeld.